از نظم و انضباط به عنوان فرصتی برای آموزش استفاده کنید

با رشد کودکان، آنها قادر به اکتشاف و آزمایش بیشتر می شوند.در این فرایند، اغلب پریشانی و ناامیدی را تجربه می کنند.در حقیقت شدت احساسات آنها بسیار بیشتر می شود..

با توجه به اینکه کودکان در حال توسعه جهان پیرامون خود هستند، آنها نیاز به محدودیت و نظارت کامل و دوست داشتنی برای بزرگسالان دارند. مطالعات نشان می دهد که شیوه ای که بزرگسالان از طریق آن انضباط را فراهم می کنند که واقعاً به معنای آموزش است برای رشد بعدی کودکان بسیار حائز اهمیت است.

چگونه می توانم فرزند خردسالم را تأدیب نمایم؟

نبایستی انتظار داشت که کودکان کم سن و سال همیشه آن کاری را که شما می گویید انجام دهند.کودکان کم سن و سال معمولاً تکانشی هستند و گاهاً ضربه می زنند، فریاد می زنند یا عصبانی می شوند، زیرا احساس سرخوردگی و خشم آن ها از توانایی کنترل آن ها فراتر می رود.کمک به آن ها برای یادگیری کنترل بر خود نیز یک فرآیند درازمدت است.آزمودن یک قانون،از طریق شکستن آن برای کودکان امری معمول است. هنگامی که شما به کودکان خود به شیوه حمایتی و سازگار پاسخ می دهید، در واقع به کودک خود کمک می کنید تا در جهان احساس امنیت نماید.

اگر قصد داریم به کودکان خود کمک کنیم و به آن ها آموزش دهیم، اعمال رویکردهای تنظیم محدودیت به جای مجازات، جواب خواهد داد.این ایده ها را به ذهن بسپارید:

• هر لحظه که نیاز است با کودک خود ارتباط برقرار کنید: “من می دانم که از بودن در پارک لذت می بری، اما اکنون زمان آماده شدن برای رفتن است”.
• توجه یا فعالیت کودک خود را با استفاده از زبان بی طرفانه یا مثبت هدایت کنید: “این درست نیست که روی دیوار نقاشی کنی، اما در اینجا تعدادی کاغذ وجود دارد که می توانی برای نقاشی از آن ها استفاده کنی”.
• گفتن “نه” در حالی که محبت را حفظ می کنی: “من عاشقت هستم، اما من کاری را که انجام می دهی دوست ندارم”.
• دلیل امر و نهی خود را شرح دهید: “با قیچی کار نکن ممکن است از دستت رها شود و به خودت آسیب برسانی”.
• وظایف را محدود کنید و این مسئله در درخواست شما مشخص شود: “لطفا عروسک هایت را بردار” (به جای گفتن “لطفا اتاق خود را تمیز کنید”).
• احساسات کودکان را تأیید کنید، در عین حال محدودیت ها را نیز تعیین نمایید: “من می دانم که شما عصبانی هستید، اما گاز نگیر”.
• به کودکان کمک کنید تا ببینند که چگونه اعمالشان بر دیگران تاثیر می¬گذارد: “خواهرت ناراحت شده است چون او را نیشگون گرفته ای. چه احساس داری اگر او نیز به تو صدمه بزند؟”
• به بچه ها کمک کنید تا متوجه شوند که چگونه می توانند از کلمات برای بیان احساسات خود استفاده کنند: ” به برادرت بگو وقتی تورا می زند آن کار را دوست نداری.
• رفتار مثبت را تایید کنید: “تو یک کار خوب انجام دادی و عروسک هایت را جمع کردی. متشکرم”.
• هرگز فرزند خود را نزنید یا نچرخانید

.تحقیقات انجام شده بر روی مغز نشان داده است که این گونه برقراری “نظم” می تواند در درازمدت اثرات منفی در پی داشته باشد. نظم و انضباط در مورد یادگیری است و تنها چیزی که یک کودک می¬تواند از این نوع تعامل یاد بگیرد ترس، تحقیر و خشم است.و آنها به احتمال زیاد احساس خواهند نمود که خشونت یک راه قابل قبول برای واکنش است.برای خودتان مهلت نعیین کنید.تا ۱۰ بشمارید، یا از یک دوست یا خویشاوندتقاضای کمک کنید.کودک را مورد سرزنش شدید قرار ندهید و او را شرمسار نکنید. توضیحات خود را به رفتار آن¬ها نسبت دهید نه خود آن¬ها.

تأدیب فرزندان شما به ناچار زمینه وقوع قطع ارتباط را برقرار می¬کند، جایی که آنها با نارضایتی خود احساس ناراحتی می کنند.برای والدین مهم است که این ارتباط تضعیف شده را اصلاح نموده تا کودک دوباره احساس محبت و پشتیبانی نماید.اگر احساس می¬کنید که با فرزندتان به گونه¬ای رفتار کرده¬اید که نباید می¬کردید، می¬توانید به او بگویید که اشتباه کرده¬اید و متاسف هستید.

۸- تشخیص دهید که هر کودکی دارای ویژگی¬ها و خصوصیات منحصر به فرد است

کودکان از لحاظ ذهنی با یکدیگر متفاوت هستند: یک کودک خوش معاشرت است، در حالیکه برادرش بیشتر خجالتی است و دیرتر با دیگران گرم می¬گیرد. همچنین کودکان با نرخ¬های متفاوتی رشد می¬کنند. ایده¬ها و احساس آنها در مورد خودشان به اندازه¬ای است که شما با آن¬ها رفتار کرده¬اید.

چگونه می توانم کمک کنم فرزندانم در مورد خودشان احساس خوبی داشته باشند؟

هنگامی که کودکان به مهارت¬های لازم برای مواجهه با چالش¬های زندگی روزمره دست می¬یابند، احساس خوبی در مورد خودشان پیدا می¬کنند، به ویژه زمانی که شما آن¬ها را تحسین می¬کنید: “شما از آن پله¬ها به تنهایی بالا خواهید رفت.” وقتی فرزندان ستایش خاصی از سوی والدین دریافت می-کنند، و والدین نسبت به نشانه¬ها و سرنخ های فرزندشان حساس هستند، کودکان از عزت نفس مثبتی برخوردار خواهند شد.

۹- نحوه مراقبت از کودک را تعیین و دست به کار شوید

انتخاب یک مراقب مناسب برای کودک یکی از مهمترین تصمیمات خانواده به شمار می¬رود. تحقیقات نشان می¬دهد که مراقبت از کودک با کیفیت بالا و آموزش اولیه می¬تواند یادگیری کودکان و مهارت¬های اجتماعی آنان را در هنگام ورود به مدرسه افزایش دهد. اما تصمیم گرفتن در مورد اینکه کدام برنامه¬ها به اندازه کافی مناسب و خوب است، اغلب کار دشواری است.